-(Spoor)elementen in bloed.
De gevoeligheid van personen voor kwik verschilt. De status van de voedingsstoffen die betrokken zijn bij de ontgifting van kwik, zoals met name die van het spoorelement selenium, kunnen hierbij een rol spelen. Het meten van de status van deze voedingsstoffen is daarom eveneens zinvol.
-DMPS test.
Wanneer behoefte bestaat aan informatie over de totale kwik-blootstelling van het lichaam, kan overwogen worden om de DMPS TEST te laten doen. Bij deze test wordt de hoeveelheid kwik in de urine gemeten voor en na inname van een DMPS-pil. DMPS is een chelator, die het kwik uit het lichaam naar zich toe trekt (aan zich bindt). De DMPS test geeft informatie over de totale kwik-blootstelling van het lichaam.
-MELISA test:
de Melisa test gaat de (erfelijk bepaalde) immunologische (over)gevoeligheid van personen na voor een scala aan metalen (2 pakketten zijn beschikbaar) waarvan er vele in de tandheelkundige/medische praktijk gebruikt worden (waaronder verschillende kwikverbindingen). Via deze test kunnen immunologische reacties op kwik en overige in de tandheelkundige/medische praktijk gebuikte metalen nagegaan worden. Dergelijke reactie kunnen al bij een relatief lage (niet toxische) belasting met de desbetreffende stof optreden en klachten veroorzaken.