DMPS wordt door het lichaam opgenomen en (in het bijzonder) via de urine uitgescheiden.De maximale concentratie in het bloed wordt bereikt na 30 tot 50 minuten. De maximale uitscheiding van de metalen / mineralen met de urine wordt bereikt na 2 tot 3 uur. Met de stoffen die het eraan bindt, vormt de DMPS een stabiel, in water oplosbaar complex.

In de DMPS-test worden de genoemde eigenschappen van DMPS gebruikt om de belasting van het lichaam met kwik te bepalen. De hoeveelheid kwik die wordt uitgescheiden met de urine na inname van DMPS, is een goede maat gebleken voor de lichaamsbelasting met kwik.1 De DMPS-test geeft (naast de concentratie van kwik in de urine) de hoeveelheid kwik per gram aan van creatinine in de urine. Creatinine wordt met een relatief constante snelheid uitgescheiden in de urine, onafhankelijk van de hoeveelheid geproduceerde urine. De hoeveelheid kwik per gram creatinine is een betere maatstaf dan de kwikconcentratie in de urine (ppb) omdat de hoeveelheid kwik per gram creatinine niet wordt beïnvloed door de hoeveelheid geproduceerde urine.

Om een zo goed mogelijk beeld te krijgen van de belasting van het lichaam met kwik, wordt de hoeveelheid kwik in twee monsters bepaald: een monster van de ochtendurine (van vóór de inname van de DMPS-capsule, de basiswaarde). En een urinemonster van 2-3 uur na inname van de DMPS-capsule. De kwikwaarde van dit laatste monster geeft een indruk van de hoeveelheid kwik in de lichaamsdepots in vergelijking met het ochtendurinemonster.

Omdat DMPS ook voedingsstoffen kan binden uit het dieet (en zelfs een grotere affiniteit heeft voor zink en koper dan voor kwik), is het belangrijk dat de DMPS-capsule wordt ingenomen op een lege maag onmiddellijk nadat het monster van de ochtendurine is geïdentificeerd. Wanneer de DMPS mineralen uit de voeding bindt, kan deze minder kwik binden, zodat de gemeten waarde te laag kan zijn.